woensdag, april 28, 2010

 

Collages du printemps 03

Bye bye; Doei doei; Click on the image to enlarge; Klik op het plaatje voor een vergroting; Copyright Villa La Repubblica 2010.


Klik hier om de hele serie te zien.

Labels: ,

  • CONTACT
  • Facebook
  •  

    Pere Llobera: Tired of being strong


    Werk van Pere Llobera, te zien bij Galerie Fons Welters (Amsterdam) vanaf 1 mei. Klik op het plaatje voor een vergroting.

    Uw Villa ontving onlangs onderstaande uitnodiging van Galerie Fons Welters voor de opening van de tentoonstelling “Tired of being strong” van Pere Llobera. Eerder besteedde Uw Villa hier aandacht aan diens werk.

    Het werk van sommige kunstenaars kan zo maar aanspreken zonder dat in eerste instantie duidelijk is waarom. Dat overkwam mij onder meer bij het werk van Pere Llobera. Het werk, voor zover ik het in het echt, op het web of elders gezien heb, is noch inhoudelijk noch conceptueel makkelijk te vangen of te omschrijven. Het werk lijkt nog alle kanten uit te kunnen en alle opties voor de toekomst open te houden. Het laat zich moeilijk classificeren of definiëren. Inhoudelijk verschilt het werk van een schilderij van een met veel plakband dichtgemaakt pakket van (waarschijnlijk) een schilderij (zie de plaatjes bij Galerie Fons Welters) tot voorstellingen waar persoonlijke ervaringen verweven lijken met een politieke en (cultuur)historische achtergrond.

    Op de achtergrond lijken zowel de vroege romantiek als de hedendaagse en postmoderne schilderkunst als referenties een rol te spelen. Maar vooral van belang is dat het werk doordesemd is van een persoonlijke adem die je het werk op intieme wijze binnentrekt. En dat is dan meteen het ondefinieerbare dat het werk wat mij betreft interessant maakt.
    Het werk van Llobera is de analyse voorbij maar laat zich verder niet vangen.

    BP

    Zie hier de détails van de tentoonstelling:

    Galerie Fons Welters
    1 mei – 12 juni 2010
    Opening: zaterdag 1 mei, 17:00 – 19:00
    Openingstijden: dinsdag t/m zaterdag 13:00 – 18:00

    Pere Llobera
    Tired of being strong
    'I have been watching some beggars drawing. There is one in my street who greets my children with an almost animal-like mumble. He never speaks; this skill seems to have deserted him. What most resembles traces of human communication are these sounds with which he accompanies his gesture of waving when my children walk past, and the spit in the air he dedicates to me from time to time. It seems that he knows something about me and this is how he chooses to let me know.
    This beggar drags his leg and doodles obsessively on a small piece of paper, drawing lines, borders, mere abstractions. Klee would like them but they worry me. It worries me, professionally speaking, that artists may be simply that: people who fill emptiness with their deliriums.'

    Galerie Fons Welters
    Bloemstraat 140
    1016 lj Amsterdam
    T (+31) 20 423 30 46
    W www.fonswelters.nl
    E mail@fonswelters.nl

    Labels: , ,

  • CONTACT
  • Facebook
  • vrijdag, april 23, 2010

     

    Mouse Speak 10

    Reworking of this picture from this website. Click on the picture to enlarge. Copyrigth Villa La Repubblica 2010


    [In this series I rework pictures from the internet, using my mouse and the paint facility. I use the search engine Alltheweb to find pictures for me. I use existing words from the Dutch dictionary and encyclopaedia to have the search engine find pictures for me. Usually it finds unexpected things. I also use Wikipedia pictures now and then. Click here and scroll to see the whole series.]

    As i explained in the last Mouse Speak my search engine found different pictures on the word aba. Amongst them pictures of animals. I don’t know what this picture has to do with the word aba, but anyway i found it to be interesting enough to rework.

    It is actually a picture of a squirrel monkey somewhere in a zoo. The grille gives us an idea of both depth and of lack of depth. Depth and perspective in a flat picture are of course a kind of magic as there can’t be any real depth in a flat picture. But there is another aspect in this picture: the grille divides the picture in a different way, it organizes the picture itself in a flat way, in spite of the perspective, which it also arranges. This gave me the idea to rework the picture partially, as to stress its flatness, and to leave the picture partially in tact. The result is a kind of double focus.

    BP

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  •  

    Laat ze niet schieten 2

    Foto’s van http://www.birdlifemalta.org/

    Eerder berichtte Uw Villa hier dat de redactie dermate veel van kwartel en duif houdt, dat ze deze en alle andere vogelsoorten graag in stand gehouden ziet. Niet vanwege enig hoogstaand ideaal, maar gewoon omdat ze het mooi vindt dat er vogels zijn, zoals de gehele biodiversiteit een lust voor het bestaan is.

    Uw Villa vroeg U toen een petitie te ondertekenen tegen het onbeheerste afknallen van trekvogels op Malta en verwees daarbij naar de site van Birdlife Malta.

    Wat blijkt nu? Het kijken naar vogels en het rapporteren van misdaden aan de politie lijkt op Malta inmiddels een ware guerrilla te worden. Zoveel valt op te maken uit dit en dit persbericht van Birdlife Malta. Vooralsnog ziet Uw Villa geen reden te twijfelen aan de bronnen van deze organisatie.

    In het kort komt het erop neer dat vrijwilligers van de organisatie het gevaar lopen door Maltese ‘jagers’ in elkaar geslagen te worden. De FKNK - de Maltese Federatie voor Natuurbehoud en Jacht (zeg maar de plaatselijke jagersvereniging) – die de jaarlijkse Maltese voorjaarsjacht verdedigt tegenover de rest van Europa als een nationale ‘sociaal culturele passie’ - zei aanvankelijk dat de jagers door de vogelbeschermers uitgedaagd werden. Hoe zouden ze die jagers uitgedaagd hebben? vraagt Uw Villa zich af. Droegen zij al dagen niet gewassen geitenwollen sokken? Riepen zij Maltese scheldwoorden als: stelletje boerenzwaluwen! domme rotganzen! aftandse geitenmelkers! gekraagde roodstaarten!?

    Inmiddels hebben de autoriteiten zes dagen lang schieten aangekondigd. Een daad die de Europese vogelpopulatie enorm schaadt en die tegen de Europese regelgeving ingaat. De Maltese regering heeft er niet aan gedacht één en ander ook te controleren. Dus ook vogelsoorten die niet geschoten mogen worden, worden uit de lucht geknald.

    Wat kunnen we hier nu tegen doen? We weten inmiddels dat economische boycots en dergelijke zowel badwater als kinderen weg kunnen gooien. Misschien moeten we juist massaal met vakantie gaan naar Malta. Gewoon met en paar miljoen daar naartoe gaan, dusdanig dat de lekkerbekkende hoteliers en restauranthouders en de autoriteiten er gek van worden. En dan op terrasjes neerstrijken met allemaal een kijker in de hand die we bij het minste of geringste musje aan de ogen brengen terwijl we onze bestelling plaatsen. En zolang we daar zijn, eten we nadrukkelijk geen gevogelte.

    Birdlife Malta houdt U op haar weblog op de hoogte van de dagelijkse (schiet)incidenten.

    VLR

    PS. Al surfend kwam Uw Villa terecht de Vimeopagina van Miguel Jara. Op een vreemde manier vindt ze Jara's intrigerende animatiefilmpje "Abelianas" passen bij bovenstaand artikel. Zie voor deze en andere filmpjes Miguel Jara: http://vimeo.com/migueljara. Zie onderstaand filmpje:

    Abelianas from miguel jara on Vimeo.

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  • vrijdag, april 09, 2010

     

    Collages du printemps 02

    End of the scene; Eind van de scène. Click on the picture to enlarge; Klik op het plaatje om te vergroten. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    Labels: ,

  • CONTACT
  • Facebook
  • donderdag, april 08, 2010

     

    Van niets naar nergens 19


    Kachasu bereiding. Plaatje van Wikipedia.


    Een witchdoctor in Zimbabwe. Plaatje van Wikipedia.

    Klik hier en scroll naar beneden om te zien wat vooraf ging.

    Vaak was ik weg uit Lusaka, liftend of reizend per bus in de omtrek of naar plekken verder weg van de stad. Het bleek vaak geen enkel probleem om in een naburig dorpje te overnachten. Vanwege de plotselinge val van de kwacha kon ik mij ook wat luxere uitstapjes veroorloven. Dat hield ook in dat ik vaak weer in Lusaka terugkwam en vanuit het centrum de minibus nam naar Chunga. Mijn terugkomst in de wijk baarde altijd opzien bij de kinderen van de buurt, maar ik raakte er zelf onderhand aan gewend en de wijk werd mij vertrouwd. Vooral na een reis vol met stof, in overvolle pick-ups waar iedereen bij iedereen bij elkaar op schoot zat met tassen vol met koopwaar, met kippen en geiten en met zoete kinderen die sliepen tegen de rug van hun moeder of zusje, met oude mannen die een gesprek aan wilden knopen maar weinig Engels kenden, met passagiers die ruzieden over de prijs van de reis, met zakjes verse pinda’s die gedeeld moesten worden met de hele pick-up, en dan nog in overvolle, muffe minibusjes vol met zwetende passagiers, ja, na zo’n reis was het prettig thuiskomen in Chunga. Ik kocht tussendoor wat zaken als uien, tomaten en zoete aardappels om mijn thuiskomst enige diepere betekenis te geven.

    Godfrey nam mij in Lusaka mee naar medestudenten en collega-leerkrachten die les gaven aan andere scholen in Lusaka, waaronder ook een zeer chique lagere school in de wijk Woodlands. De jonge onderwijzer daar vergastte ons zelfs op een kopje espresso. Een verrassing in een land waar oploskoffie wordt gezet alsof het slappe thee is.

    Ook werd in Lusaka een ets workshop gegeven door C., die ik nog kende van de workshop van vier jaar daarvoor, in 1982. Zij was een belangrijke spil in het artistieke leven van Lusaka. Zij gaf workshops en trachtte de grote gaten die er zaten in het Zambiaanse kunstonderwijs te dichten voor de mensen die het meest getalenteerd waren. Zelf was zij van oorpsrong een blanke Zuidafrikaanse die zich tegen het apartheidregiem gekeerd had en later getrouwd was met een Zambiaanse man. Ze was nu al jaren Zambiaanse. Ik ontmoette er ook weer andere mensen van die eerdere workshop. Allemaal jonge veelbelovende kunstenaars in een kunstscene die nog gemaakt moest worden. Ze legden zich allemaal toe op techniek en vakmanschap. Graag wilden ze zichzelf een plaats geven in de ontluikende Zambiaanse stadssamenleving. Hun werk was er dan ook vooral op gericht de wat meer kapitaalkrachtige Zambianen en buitenlanders aan te spreken. Het maken van reproduceerbare grafiek kon daarbij een oplossing zijn. Weinig was er nog merkbaar van een kritische blik, maatschappelijk of artistiek. Markt- en dorpsscènes hadden de overhand. Op maatschappelijk vlak waren het vooral de schrijnende armoede, de onafhankelijkheidsstrijd en kritiek op het apartheidsbewind in Zuid Afrika die de boventoon voerden. Van die drie zaken kenden deze jonge Zambianen eigenlijk alleen de armoede aan den lijve. Niettemin zaten er getalenteerde prentmakers tussen deze jonge kunstenaars. Helaas beschikte niemand over een etspers. Het initiatief van de betonnen etspers van vier jaar daarvoor, was alweer vergeten.

    In de avonden van de weekeinden nam Godfrey mij mee naar verschillende beer halls. Lokaliteiten waar de mannelijke bevolking zich met grote spoed een gat in de kraag zoop om perspectiefloosheid en gezin te vergeten. Het was in die gelegenheden meestal behoorlijk duister. Er waren wat kaarsen of in het beste geval olielampen waarbij mensen om colaflesdoppen zaten te dobbelen. Tegen de muren zaten de gebruikelijke platte spinnen die aasden op kakkerlakken. Verder waren er aanklampende dames. Er werd hier en daar ook illegaal kachasu gestookt, een venijnig gedistilleerd drankje dat voor veel laveloosheid en gebral zorgde. Godfrey ried mij af het te proeven. Je wist nooit hoe zwaar het was of wat er precies in zat.

    In Chunga heerste cholera. Al aan het begin van de reis hadden mijn ingewanden wat last van het klimaat, wat tot enige slapte leidde. En bij het intensieve gereis speelden mijn darmen weer op. De onsmakelijke gevoelens en details zal ik verder niet beschrijven. Maar Godfrey en R. maakten zich toch ernstige zorgen. Je wist het maar nooit met zo’n blanke. Godfrey nodigde mij uit mee te gaan naar een lokale witchdoctor die erom bekend stond afdoende middeltjes te hebben tegen buikloop en nog een aantal zaken. John Takawira, de Zimbabweaanse beeldhouwer, had mij vier jaar eerder al eens kennis laten maken met de witchdoctor in zijn dorp. De man was gestoken in zwarte lappen, had een licht petje op en liep op witte gympen. Hij was vriendelijke en trots op zijn roeping. Maar volgens John moest ik geen woord geloven van wat hij zei.

    Godfrey nam mij mee naar een hut in George Compound ten zuiden van Chunga. De hut stond in een tuintje waar verschillende mensen met treurige gezichten in stilte zaten te wachten. Een hulpje van de witchdoctor liet ons voorgaan, wat gelaten toegestaan werd door de wachtenden. Binnen moesten mijn ogen wennen aan het donker. De witchdoctor zat op de grond en had donkere kleding aan, hij droeg een amulet met een botje om de hals, maar verder had hij geen versierselen. Ik had gedacht terecht te komen in een ruimte met allerlei botten, veren, huiden, horens en andere dingen die ik mij voorstelde bij een witchdoctor. Maar daar was weinig van te zien in het duister. En naast de witchdoctor zat iemand koekjes te roosteren, wat veel rook in de hut veroorzaakte. Wij moesten gaan zitten. Godfrey ging op de grond zitten, voor mij werd een houten krukje neergezet waar ik op moest plaatsnemen. Blanken dienen blijkbaar niet op de grond te zitten.

    Ik moest mijn klachten voorleggen en Godfrey trad op als tolk. Ik had mij voorgenomen ter plekke niets in te nemen en geen enkele behandeling te ondergaan die mijn gezondheid kon ondermijnen. Onderweg had ik mij al wonderlijk veel beter gevoeld, dus ik kon niet heel veel toelichten. Godfrey zei echter dat hij had uitgelegd dat ik nogal last van diarree had gehad. De witchdocter bleef er onbewogen onder. Hij had nog geen woord gezegd, had alleen maar geknikt en met zijn handen aanwijzingen gegeven aan zijn hulpje. Hij gunde mij ook niet echt een blik waardig. Zonder omhaal gaf hij een zakje aan zijn hulp, die daar verbrande koekjes in deed. Ook gaf hij wat kruiderij aan Godfrey en gaf hem heel kort instructies, waarop het consult kennelijk was afgelopen. Ik strekte mijn hand uit ter begroeting, maar dat werd niet beantwoord. De witchdoctor zat onbewogen voor zich uit te kijken.

    Op de terugweg voelde ik mij prettig opgelucht. Godfrey legde mij uit dat ik de gebrande koekjes moest eten mét de zwarte verkoolde laag. De kruiden moest hij voor de ingang van het huis strooien. De koekjes stonken naar verbrande suiker en verbrand meel en ik weigerde ze te eten. Godfrey vroeg mij of hij dan wel de kruiden voor het huis zou neerstrooien. Ik vond het nogal een gewetensvraag en zei hem te doen wat hem het beste leek. Thuis had ik koolstofpilletjes die – zoals ik Godfrey uitlegde – dezelfde uitwerking hadden als verbrande koekjes behalve dat ze niet misselijkmakend waren.

    Een tijd later kwam ik terug in Chunga uit South Luangwa National Park. Na het instorten van de nationale munt was het tijdelijk uiterst goedkoop om daar in een luxueuze safarilodge te verblijven met een prachtig uitzicht over de savanne en alle gemakken van een hotel. Het was een soort paradijselijk luilekkerland na de intensieve weken die vooraf gegaan waren. Wel hing het uitgeblikte hotelvoedsel mij spoedig de keel uit. Het vulde niet en het was smakeloos en ik vroeg aan de kok of er geen nshima was. Die vraag werd met enthousiasme ontvangen. Ja, er werd nshima voor het personeel gemaakt. Dat was alleen voor het personeel. Maar natuurlijk mocht ik wel met het personeel mee eten. Niettemin had ik een kleine cultuurshock bij terugkeer in Chunga, waar juist een riolering was gebroken. De stank in de wijk was niet te harden. Of het daar nu door kwam of door het feit dat ik geweigerd had aangebrande koekjes te eten, ik voelde me plotseling niet echt meer op m’n gemak en het eten stond me tegen. De geur van in olie gebakken eten maakte me zelfs licht misselijk. Aan de ontvangst lag het niet. Godfrey’s zoontje kwam als gewoonlijk op mij afgerend. Ik moest hem dan mijn pet op het hoofd zetten, die hem meteen over de ogen zakte tot grote hilariteit van alle andere kinderen. Godfrey en R. wilden graag weten hoe het was geweest in het nationaal park. Ze hadden zelf nog nooit een groot beest in het wild gezien.

    Maar toen ik ’s nachts wakker werd zag ik zelf nog veel grotere beesten….


    BP

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  • zondag, april 04, 2010

     

    Mouse Speak 09

    Reworking of this picture from this website. Click on the picture to enlarge. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    [In this series I rework pictures from the internet, using my mouse and the paint facility. I use the search engine Alltheweb to find pictures for me. I use existing words from the Dutch dictionary and encyclopaedia to have the search engine find pictures for me. Usually it finds unexpected things. I also use Wikipedia pictures now and then. Click here and scroll to see the whole series.]

    The next word in my encyclopaedia is Aba. It says it is the name of quite a few places in quite a few countries. Amongst others it is a city in Nigeria and a village in Hungary.

    However my search engine would have nothing of that. Most pictures it presented were about a dinner party, about cars or about animals.

    The dinner party pictures are not at all interesting for outsiders like me. I don’t know the people. They all wear suits and so the gentlemen look quite exchangeable. There are few women on the pictures. I don’t know if the diners are sympathetic or unsympathetic. However the room where they are looks a bit antiquish. So i chose a picture where the background could play a role. It is a bit strange: the dining people don’t seem to be the main characters of the story; they look like extra actors. I think it is because of the room, but their greyish clothes also make them uninteresting and uncharismatic against the brownish backdrop.
    I gave the dining persons their own colours and paid attention to the waiter in the background.

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  • zaterdag, april 03, 2010

     

    De tranen der natie

    Uw Villa stelt voor een stille tocht te houden en geld in te zamelen voor een monument voor:
    de man die doodgeslagen werd en beroofd;
    de overvallers die 16 jaar moeten brommen;
    de man die niet doodgeslagen werd maar wel beroofd;
    de overvallers die daarom minder jaren moeten brommen;
    de man die doodgeslagen werd maar niet beroofd;
    de moordenaar die een man doodsloeg maar niet beroofde;
    de man die zijn leven lang geen vlieg kwaad deed maar toch vermoord en beroofd werd;
    de man die een oneindige ploert was en ook beroofd en vermoord werd;
    de overvallers die een slechte jeugd zonder opvoeding gehad hebben;
    de overvallers die een uitstekende opvoeding hebben;
    de overvallers die nooit eerder een vlieg hebben kwaadgedaan;
    de overvallers die hun leven lang ploerten waren;
    de fietser die werd geschept door een automobilist en daarop stierf;
    de man die doorreed na het scheppen van een fietser;
    de fiets van de dode fietser;
    de auto van de automobilist;
    alle fietsers die geschept worden door automobilisten waarna die automobilisten doorrijden;
    alle fietsers die geschept worden door automobilisten waarna die automobilisten niet doorrijden;
    alle fietsers die niet geschept werden door een automobilist;
    alle automobilisten;
    het driejarig jongetje dat werd overreden door een vrachtwagen;
    de vrachtwagenchauffeur die een driejarig jongetje overreed;
    alle driejarige jongetjes en meisjes die dreigen overreden te worden door vrachtwagens;
    alle vrachtwagenchauffeurs die driejarige jongetjes en meisjes potentieel overrijden;
    alle vrachtwagenchauffeurs die kinderen in alle leeftijdsklassen overrijden;
    een vliegtuigbom uit WO II die decennia later moest ontploffen in zee;
    de bommen die nog steeds geproduceerd worden om op mensen te gooien;
    mensen die een ontploffende bom in hun nabijheid mogen verwachten;
    de mensen die enige uren hun woning moesten verlaten voor het ontploffen van een bom uit WO II;
    de voormalige duiker van de Marine die een bom vond in de haven;
    door de politie genegeerde foto’s van daders van een steekpartij;
    genegeerde daders in het algemeen;
    genegeerde foto’s met criminologische of esthetische waarde;
    politie die foto’s negeert omdat ze wat beters te doen heeft;
    politie die liever naar andere plaatjes kijkt;
    politie met een verfijnde smaak waar het foto’s betreft;
    slachtoffers van de steekpartijen;
    de messen waarmee de steekpartijen werden uitgevoerd;
    alle taarten en biefstukken die niet door deze messen konden worden aangesneden;
    kernwapens waartegen geprotesteerd wordt;
    de potentiële slachtoffers van de kernwapens;
    de betogers tegen kernwapens;
    het luxe bordeel dat geen vergunning meer krijgt en daarom te koop staat;
    de luxe neukers die nu ergens anders aan hun trekken moeten komen;
    de bordelen die met luxe neukers te maken krijgen;
    de door paters misbruikte pupillen;
    de paters die pupillen misbruiken;
    luxe neukers die een hekel hebben aan paters die pupillen misbruiken;
    pupillen die een hekel hebben aan paters zowel als luxe neukers;
    de cocaïne die in paaseieren werd gevonden;
    de paashaas die de cocaïne in de paaseieren had gestopt;
    cocaïnegebruikers;
    cocaïnedealers;
    paaseieren in het algemeen;
    hazen in het algemeen, zowel echt als van chocola;
    de lagere school gebouwen die onterecht met rijksgeld betaald zijn;
    alle kinderen die les krijgen in lagere school gebouwen die onterecht door het rijk zijn betaald;
    de gemeentes die niet betalen voor lagere school gebouwen;
    de gemeentes die dat wel doen;
    de treinkaartjes die onder inflatie lijden;
    alle mensen die gedurende de spits met de trein reizen;
    alle mensen die dat niet doen;
    alle mensen die gedurende de spits of daarbuiten zich voor de trein werpen;
    alle reizigers die dat asociaal vinden;
    alle reizigers die dat niet asociaal vinden;
    alle reizigers die er geen mening over hebben;
    alle reizigers die erdoor geschokt zijn;
    alle reizigers die er niet door geschokt zijn;
    het twaalfjarige meisje dat door een buurman annex diender vermoord werd;
    de diender annex buurman die een twaalfjarig meisje vermoordde;
    twaalfjarige meisjes in het algemeen;
    de dienders die naast twaalfjarige meisjes wonen;
    de nabestaanden die een monument willen voor het vermoorde twaalfjarige meisje;
    het potentiële monument voor het twaalfjarige meisje;
    de potentiële maker van het monument;
    de mensen die tegen dat monument aan moeten gaan kijken;
    alle door Peter R. de Vries gevolgde boeven;
    alle niet door Peter R. de Vries gevolgde boeven;
    alle slachtoffers van door Peter R. de Vries gevolgde boeven;
    alle slachtoffers van niet door Peter R. de Vries gevolgde boeven;
    Peter R. de Vries;
    alle geruimd vee en geruimde huisdieren;
    alle bezitters van geruimde huisdieren en geruimd vee;
    alle vee en huisdieren, nog in leven;
    alle bezitters van vee en huisdieren;
    alle onbezeten dieren;
    alle bezitters die geen dieren bezitten;
    alle bezitters;
    alle niet bezitters;
    alle mensen voor wie geschokt zijn een morele voorwaarde is;
    alle mensen voor wie dat niet zo is;
    alle teddyberen, bloemen, wensen, etc. die liggen te rotten in de regen;
    alle deelnemers van stille tochten.

    Degenen die niet willen meedoen aan zo’n stille tocht en ook niets willen bijdragen in de kosten van een monument, die kunnen erop rekenen dat er voor hen binnenkort ook een stille tocht gehouden zal worden.

    VLR

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  •  

    Collages du printemps 01

    Off with their heads!; Hun koppen eraf!. Click on the picture to enlarge; Klik op het plaatje voor een vergroting. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    Labels: ,

  • CONTACT
  • Facebook
  • donderdag, april 01, 2010

     

    Doe een wens bij een put of val erin 030

    Klik op het plaatje voor een vergroting. Copyright Villa La Repubblica 2010.











    korte animatiefilm

    kijk ik schrijf nu zonder handen
    eentje voor de linker en eentje voor de rechter hand
    de panter staat links en zijn prooi wacht rechts
    nu de zon in de woestijn zakt en de supermarkten sluiten
    is alles opeens niet meer zo ver

    trek je laarzen uit misschien kun je nu meer ontdekken
    langs de grenzen van dit stille land
    de laarzen verlangen de handen zijn vuil
    in het donker van de nacht speelt iemand met een zaklantaarn
    en roept kijk: een vallende ster


    BP

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  •  

    Mouse Speak 08

    In this series I rework pictures from the internet, using my mouse and the paint facility. I use the search engine Alltheweb to find pictures for me. I use existing words from the Dutch dictionary and encyclopaedia to have the search engine find pictures for me. Usually it finds unexpected things. I also use Wikipedia pictures now and then. Click here and scroll to see the whole series.

    In Mouse Speak 07 i used pictures from Wikipedia about Aa, which is the name of some rivers, brooks, etc. in the Netherlands. But the name is also used for small rivers in Germany and Switzerland amongst others. I chose three pictures of the Aa in these countries and reworked them in a more expressionist way because of the sheer romanticism of the pictures.

    Reworking of this picture from Wikipedia. Click on the picture to enlarge. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    The original picture shows the oil mill in the Schaler Aa at Halverde, Lower Saxony, Germany. I’ve never been there but it’s probably not really the kind of mill where a fair maiden would have lived. I used black and primary colours to break into the order of green and brown of the original picture. Black is doing the drama, while read, blue and yellow are onlookers.

    Reworking of this picture from Wikipedia. Click to enlarge. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    The original picture shows the Engelberger Aa in Unterwalden, Switzerland. I have never been there but it looks like any picture of a mountain stream in Europe. And again it’s very green. I have tried to change the context and roughly imposed some raw romantic thoughts on the scene.

    Reworking of this picture from Wikipedia. Click to enlarge. Copyright Villa La Repubblica 2010.

    And another Aa in Switzerland. The original picture shows the Mönchaltdorfer Aa in the canton of Zürich. The original picture was clearly taken for the reflection of the trees in the water on a sunny day. I used an extremely simple solution to rework the picture and to push the idyllic idea of the reflection to the background while using it.

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook