Pere Llobera: Tired of being strong

Werk van Pere Llobera, te zien bij Galerie Fons Welters (Amsterdam) vanaf 1 mei. Klik op het plaatje voor een vergroting.

Uw Villa ontving onlangs onderstaande uitnodiging van Galerie Fons Welters voor de opening van de tentoonstelling “Tired of being strong” van Pere Llobera. Eerder besteedde Uw Villa hier aandacht aan diens werk.

Het werk van sommige kunstenaars kan zo maar aanspreken zonder dat in eerste instantie duidelijk is waarom. Dat overkwam mij onder meer bij het werk van Pere Llobera. Het werk, voor zover ik het in het echt, op het web of elders gezien heb, is noch inhoudelijk noch conceptueel makkelijk te vangen of te omschrijven. Het werk lijkt nog alle kanten uit te kunnen en alle opties voor de toekomst open te houden. Het laat zich moeilijk classificeren of definiëren. Inhoudelijk verschilt het werk van een schilderij van een met veel plakband dichtgemaakt pakket van (waarschijnlijk) een schilderij (zie de plaatjes bij Galerie Fons Welters) tot voorstellingen waar persoonlijke ervaringen verweven lijken met een politieke en (cultuur)historische achtergrond.

Op de achtergrond lijken zowel de vroege romantiek als de hedendaagse en postmoderne schilderkunst als referenties een rol te spelen. Maar vooral van belang is dat het werk doordesemd is van een persoonlijke adem die je het werk op intieme wijze binnentrekt. En dat is dan meteen het ondefinieerbare dat het werk wat mij betreft interessant maakt.
Het werk van Llobera is de analyse voorbij maar laat zich verder niet vangen.

BP

Zie hier de détails van de tentoonstelling:

Galerie Fons Welters
1 mei – 12 juni 2010
Opening: zaterdag 1 mei, 17:00 – 19:00
Openingstijden: dinsdag t/m zaterdag 13:00 – 18:00

Pere Llobera
Tired of being strong
'I have been watching some beggars drawing. There is one in my street who greets my children with an almost animal-like mumble. He never speaks; this skill seems to have deserted him. What most resembles traces of human communication are these sounds with which he accompanies his gesture of waving when my children walk past, and the spit in the air he dedicates to me from time to time. It seems that he knows something about me and this is how he chooses to let me know.
This beggar drags his leg and doodles obsessively on a small piece of paper, drawing lines, borders, mere abstractions. Klee would like them but they worry me. It worries me, professionally speaking, that artists may be simply that: people who fill emptiness with their deliriums.'

Galerie Fons Welters
Bloemstraat 140
1016 lj Amsterdam
T (+31) 20 423 30 46
W www.fonswelters.nl
E mail@fonswelters.nl