Plaatje van een busconducteur tijdens een stop in Marondera, Zimbabwe (1982). Behalve dat de eigenaar van de lunchgelegenheid in Northmead uit Marondera kwam, heeft de conducteur weinig met het verhaal te maken. Maar ik ben gehecht aan het plaatje en het herinnert aan betere tijden in Zimbabwe.
Straatbeeld in Lusaka: een doorgaande weg in een middenklassewijk in de regentijd als het groen van de tuinen zwaar over de wegen heen hangt.
Dan twee illegaal genomen dia's uit 1982: de achterkant van het onafhankelijkheidsbeeld en rustig hoekje van de grote markt aan de zuidkant van Lusaka. Op de achtergrond Findeco House, het meest kenmerkende en opvallende gebouw van de sky line van Lusaka. Ik had veel problemen met fotograferen in Lusaka. Niemand had gewaarschuwd dat het eigenlijk niet mocht. Toen ik al veel plaatjes verschoten had op de markt van Lusaka, bleek dat dat ook niet zo maar mocht, om veiligheidsredenen. Het onafhankelijkheidsbeeld nam ik daarom maar stiekem van de achterkant. Gelukkig is alle buitenlanderangst nu verdwenen in Lusaka en kan er zonder officiƫle toestemming gefotografeerd worden.
Klik op de plaatjes voor een vergroting.
Zie verder deel 4 van Van niets naar nergens: http://villa-la-repubblica.blogspot.com/2008/02/van-niets-naar-nergens-04.html
Labels: Van niets naar nergens
2 Comments:
Ja! Lusaka zoals ik het me graag herinner: lopen over de stoeploze straat.
Een straatbeeld dat je in Nederland bijna niet meer vindt binnen de bebouwde kom.
Jammer.
Groeten uit stoeploos Sarabia.
Ja, daar staat wel tegenover dat het autoverkeer in een luttel aantal jaren flink is toegenomen in Lusaka. En dan is het zowel in de droge tijd (stof in de neus!) als in de regentijd (glibber glibber) niet altijd een pretje. Maar niettemin, ja, ik mis het af en toe ook wel, het lopen over ongeschoeide grond.
Hoi,
BP
Een reactie posten
<< Home