Doe een wens bij een put of val erin 023

Melencolia 2009

engelen
we wonen in uw eigen tuin
we hebben kennis gemaakt
nu beulen wij ons af
vleugels zijn alleen nog
voor de sier uit de aarde
trekken wij ’s morgens de zon
handen worden verbrand
wonden worden verbonden
nieuwe worden gemaakt
het schijnt dat het pijn doet tot
het hemelse zachtjes verdwijnt
de honing lekt langs de muren
we hebben de tong eraan opengehaald
water staat ons tot aan de kust
uit lijfsbehoud vluchten schepen auto’s raketten
maar evenzovele komen weer terug
net zoals u

het dier slaapt in zijn pels
een passerpunt bepaalt het absolute
rituelen latend aan de nacht
de wind wakkert het vuur aan
de waard sluit het raam
de blik in het duister
de vleugels in ruste
bloedende zinnen

BP