De Noord-Hollandse Staten, de PVV en de onderbuik

Wat heeft de provincie Noord-Holland nu aan haar fiets hangen? Ieder jaar wordt er in de Noord-Hollandse Staten de Willem Arondéuslezing gehouden als eerbetoon aan verzetsheld Willem Arondéus. Arondéus werd in 1943 geëxecuteerd vanwege de aanslag op het bevolkingsregister. Thomas von der Dunk werd uitgenodigd om de lezing dit jaar te schrijven en uit te spreken. Te elfder ure werd de lezing door de Staten afgezegd. Von der Dunk neemt namelijk onder meer de huidige politieke cultuur van en rond de PVV op de korrel en vergelijkt die met de onderbuikgevoelens voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Je zou toch zeggen: Willem Arondéus, kunstenaar, vrijdenker, verzetsheld, Tweede Wereldoorlog, wat is er op tegen om een vergelijking met het politieke heden te maken? Van alles, zo bleek.

Misschien is het een goed idee als de Noord-Hollanders massaal optrekken naar hun provinciehuis in Haarlem om daar niet eerder te vertrekken voordat de rede in de Staten wordt uitgesproken.
Als alternatief geef ik dat alle Noord Hollandse CDA- en VVD-stemmers hun oren rood schilderen om hun schaamte kenbaar te maken voor deze schandelijke censuur.

De rede is hier te lezen.

Enige citaten:
“Maar nu er, sinds 1945, meer reden is om waakzaam te zijn dan ooit, wordt eenieder die vandaag, verwijzend naar het verleden, voor bepaalde tenden¬sen, en vooral voor het voor ‘normaal’ verklaren van bepaalde opvattingen waarschuwt, meteen van demonisering beticht: hij zou met zijn kritiek miljoenen kiezers schof-feren. En juist tussen die beschuldiging van 'demo¬nisering', de omvang van de groep die dan ‘gedemoniseerd’ zou worden en de relevantie van die waak¬zaamheid bestaat een verband, (……)”

“Ideologisch zijn er, naast tijdgebonden verschillen – anti-islamisme in plaats van antisemitisme bijvoorbeeld, waarbij het Eurabische kalifaat in de plaats van de joodse wereldsamenzwering gekomen is, en de Protocollen van Zion voor taqqya-theorieën hebben plaats gemaakt- in elk geval de nodige overeen¬kom¬sten tussen het rechtse populis¬me van de jaren dertig en van vandaag: de retrospectie¬ve valse idylle van een zuiver ‘Nederland voor de Neder¬landers’ (of Lim¬burg voor de Limburgers), het evidente vijand¬beeld, de met haat¬zaaien jegens minderheden gepaard gaande xeno-fobie, de gekun¬stelde zwart-wit-tegen¬stelling tussen ‘het volk’ en ‘de elite’, een Rousseauniaans idee van een door die elite genegeerde volonté generale, het gebrek aan openbare interne discussie, de hang naar een sterke leider die in direct contact zou staan met het volk en die ook als enige naar buiten het woord voeren mag.”

“(…) daaraan levert de premier indirect een zeer verwerpelijke bijdrage, als hij, omwille van het politieke gemak nu, in een interview stelt dat de PVV een heel normale partij is, die zich keurig aan de afspraken houdt. Een heel normale partij? Sinds wanneer valt het leidersbeginsel, de ondermijning van de trias politica en de demoni¬sering van een hele religieu¬ze bevolkings¬groep met de morele uit¬gangspunten van het liberalisme te rijmen?”


VLR