maandag, maart 26, 2007

 

Doe een wens bij een put of val erin 010



zes maal de panter

I

in de etalage
van een antiekzaak
hangt hij

de kop van een gnoe
een jachttrofee
hij is zo goed als levendig

en eigenlijk heel erg groot
de zwarte haren glimmen
de snuit lijkt vochtig

en tot herkauwen gedwongen
de gekromde horens
hebben de jager opgeroepen

nu moet er iemand komen
van een tropisch oud hotel
die altijd al had willen jagen

die een gnoeënkop wil aan de wand
zo iemand die een koedoe ook al had
en een panter op de vloer

iemand die door de donkere etalage
het felle licht ziet van het middaguur
op een heuvel van de oostbank

van de Luangwa de loomheid
van de zinderende boomsavanne
die reikt tot ver in Mozambiek

in het bos beweegt geen dier
roerloos doorstaan de bomen
het hete middaguur

onzichtbaar en lui
hangt een luipaard op een tak
er roept één enkele vogel

de panter
doet een oogje toe
en denkt aan niets

een auto stopt
de jager wordt gevraagd
wat is gebeurd

de panter rekt zich
geeuwt en springt onhoorbaar
in het rode zand

hij had het al lang gezien
die jager heeft
een lekke band

II

wij dronken ijskoud bier
en tuurden over de rivier
op een zandbank lag een krokodil

heeft u vanmorgen nog
wat wild gezien daar bij die bocht
met die boom? het is daar meestal stil

maar ‘s ochtends is daar soms
een panter
zei de ober rond
lunchtijd met een gelig witte lach

terwijl hij met zijn hand
het zweet wies van zijn zwarte wang
nee wij hebben niet zoveel gezien

zei ik alleen een aap
die dood was of wellicht in slaap
- oh die baviaan is dóód…. misschien

wilt u dan nu de lunch
gebruiken in de buitenlucht?
vroeg de ober met een buiging - doet

u ons maar zacht mals vlees
we hebben honger als een beest
buiten eten doet ons heel veel goed

zei jij en klemde zacht
een hand op mijn verbrande hals
o zo warm en mals op het terras

III

de eerste stralen zijn
nog rood ‘t is kil de nacht verdwijnt
laat nog koele sporen in het zand

de schaduw van de boom
maakt mij nog ongezien en loom
rek ik hand en vingers tot een klauw

ik proef verlangen voel
gemis en wacht heel stil en koel
totdat ik de volgende vertrouw

op lust en liefde en
op eindigheid het maakt niet uit
man of vrouw met wie ik mij verwen

na de nacht is er een nieuwe dag
voor het verteren van mijn buit
en dan een nieuwe jacht

IV

kleumend schuilen tegen hagel
voor de etalage
de gevlekte schuilt tussen het antiek

V

het is
niet
eerlijk

dat ik
- rover
moordenaar

slinkse sluiper
gluipend beest
de allesziende

de zachtgezoolde
de dungesnorde
de gele schim -

dat ik
nu lig
hier

naast een haardvuur
onder
een jachttrofee

een vlekkenjas
doet wonderen
dat moet gezegd

maar op een kille vloer
knagen muizen aan mijn tenen
aan mij

een luipaard
met alleen maar
tanden

er is geen wraak
er is geen geest
ik waar niet rond

ik lig
met ogen
open

ik hoef niet meer
te wachten
op de dood

ik ben dood
ik ben
de dood

VI

in de nacht tuurden wij naar de sterren
en naar de volle maan
af en toe een ster die viel

ook een vliegtuig naar een verre stad
naar het rumoer en naar het leven
het was windstil en warm

met verwondering keek ik naar omhoog
tot plots
stootte hij mij aan

achter de donkere vijver op een grote rots
daar zat in het schijnsel van de maan
een luipaard geel en gevlekt

die keek ons heel stil aan
toen hij zag dat wij hem zagen
wist de panter niet waar te kijken

en likte besluiteloos zijn poot
af en toe opkijkend om te zien of wij nog keken
heel langzaam draaide het puntje van zijn staart

tot dat
hij er genoeg van had
en ruisloos verdween in het struikgewas

wij liepen terug door het donker
de blik van de luipaard overal en in ons hoofd
onze pas gejaagd en vertraagd

bij thuiskomst sloten wij de deur
als afscheid wensten wij elkaar een goede nacht
en droomden wij onrustig naar de toekomst toe

de luipaard sloop zacht rond onder de ramen
en keek voorzichtig naar binnen toe
en voor het laatst zag hij ons samen



BP

Labels:

  • CONTACT
  • Facebook
  • maandag, maart 19, 2007

     

    Breukvlak in maart














    Maart is bij voorkeur een maand van verschillende loyaliteiten: licht en donker, vocht en zonneschijn, kale takken en knoppen, kou en warmte. Dit beleefde ik weer even tijdens een kort bezoekje aan Istanboel.
    (Klik op de plaatjes voor een vergroting)
    BP
  • CONTACT
  • Facebook
  • donderdag, maart 15, 2007

     

    Doe een wens bij een put of val erin 009



    december

    wat zien we op het station?
    geen kam meer door de haren
    de schoenen ongeknoopt
    misschien is er een weg vooruit
    misschien is er een trein geroofd
    het fossiel is afgevoerd
    met een dieselloc is het nu weggeloodst
    er is niets te beleven voor de braven
    noch is het perron nu voor de kwaden
    er staat alleen een vrouw met lange bruine haren
    die niet weet
    hoe zij zich voelen moet

    er is een trein uit de hand gelopen
    roept men om
    wie de toekomst wil zien grijpt in het roest
    de roltrap staat nu enigszins uit het lood
    de wind is van staal en de kou is van blik
    de seinen zijn voorlopig uitgedoofd
    en voor wie de trein ternauwernood moest halen
    zingen meeuwen in de buitenlucht
    fuck ya kill ya fuck da killers kill da fuckers
    klinkt hun lied
    fuck ya kill ya en anders niet

    buiten het gebouw
    slijpt de beul zijn bijl
    vlijmscherp
    en denkt aan hoofden
    rompen
    en herschikkingen
    maar niemand die hem ziet
    en iedereen
    droomt met hem mee
    zelfs de wachtende vrouw
    met lange bruine haren
    glimlacht even
    om de wereld
    tegemoet te komen

    en de beul zegt:
    kleine
    er is grotemensenpraat
    en muziek om niet te begrijpen
    neem dát dan van mij aan
    maar verder maak ik schoon
    en heb je hoofdje lief
    je ogen mogen toe
    de rest is mij genoeg
    het vegen kost mij uren
    het boenen maakt mij hard
    er is geen weg er is geen trein
    er zijn alleen nog meeuwen
    wit en winterhard

    fuck ya kill ya fuck da killers kill da fuckers

    hoe graag zou hij zijn boterham nu delen
    met iets of iemand die het nodig heeft
    een bedelaar een junk
    een jakhals of een klepperend fossiel
    of iemand anders die de trein gemist heeft

    maar zijn keel is doorgebeten
    de ogen blind voor de berin
    die even uit haar winterslaap ontwaakte


    BP

    Labels:

  • CONTACT
  • Facebook